Interview met huisarts Hendrikje Kiers
“Dit is gewoon het mooiste vak”
Huisarts Hendrikje Kiers heeft een solopraktijk in Wouterswoude, een paar kilometer onder Dokkum. Met uitzondering van haar studententijd in Groningen heeft ze altijd in Friesland gewoond. De keuze voor een praktijk in Friesland lag dan ook voor de hand.
Het mooiste vak
“Tijdens mijn studie geneeskunde wist ik nog niet direct dat ik huisarts wilde worden – ik had mijn zinnen op gynaecologie gezet. Toch besefte ik gedurende de rit: dit is gewoon het mooiste vak. Je hebt als huisarts een heel breed spectrum aan werkzaamheden waar je je ei in kwijt kunt. Dat trok mij enorm, net als de continuïteit qua patiënten. Als gynaecoloog kom je vaak als laatste in de verloskamer om iets met een vacuümpomp of een sectio te doen, waarna je snel weer uit beeld bent. Je krijgt de patiënt hooguit nog een keer te zien op de poli.
Ik heb nooit overwogen om naar de Randstad te gaan. Groningen heeft me wel altijd getrokken, maar dat is deels ook het romantiseren van mijn studententijd, denk ik. Na mijn opleiding was er hier werk in overvloed: door de korte reistijden heb ik altijd kunnen werken op maximaal een half uur rijden van huis.
De praktijk hier in Wouterswoude was een van de plekken waar ik waarnam. De huisarts die hier toen zat gaf toen al aan dat ze binnen vier, vijf jaar wilde stoppen en vroeg of ik interesse had om de praktijk over te nemen. Ik was toen nog maar net begonnen en was eigenlijk pas van plan een praktijk over te nemen als mijn kinderen naar school zouden gaan. Ook dacht ik toen niet direct aan een solopraktijk. Je zit dan toch een beetje alleen op je eilandje. Ik had het beeld van de alleen werkende huisarts als een wat wereldvreemde persoon. In je eentje krijg je van niemand correctie, je wordt niet bijgeschaafd door je collega’s. Dat is wel een klein wereldje.
Toch heb ik het gedaan. Via mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering kon ik coaching krijgen in de vorm van loopbaanbegeleiding. Die heb ik gebruikt om uit te zoeken of ik de praktijk over zou nemen omdat ik het echt wilde, of dat ik het alleen deed omdat de mogelijkheid zich voordeed. Daar kwam uit naar voren dat het overnemen van de praktijk niet een weg is die ik niet meer terug zou kunnen bewandelen. Als het onverhoopt toch niet goed uit zou pakken, dan kan het nog wel anders.
Solopraktijk
Hoewel de tendens natuurlijk is dat huisartsen steeds meer bij elkaar gaan zitten – zeker in de grotere plaatsen – bevalt de solopraktijk mij erg goed. Ik heb ook wel gewerkt in een praktijk met acht huisartsen en een heel leger aan assistenten, maar dat vond ik niet prettig. Alles gaat over meerdere schijven, het is erg druk. In mijn praktijk is alles juist erg direct, maar je moet het uiteraard wel treffen met je assistenten. Gelukkig is dat zo. Het is natuurlijk wel kwetsbaar: als er iemand ziek is – en dat gebeurt gelukkig niet vaak – dan heb je wel een probleem. Gelukkig heb ik goed contact met de huisartsen hier in de buurt.
Goed opgevoede patiënten
Voor ik me in Wouterswoude vestigde, heb ik goed gekeken naar het type patiënten dat hier woont – dat is namelijk wel wezenlijk anders dan in stedelijk gebied.
Verder zijn patiënten hier in Friesland blijkbaar goed opgevoed. Mensen komen hier niet met ieder wissewasje, ook bij de dokterpost zie je weinig gevallen die niet daadwerkelijk urgent zijn. Mijn praktijk is daardoor relatief rustig. Ik voel me geen werkpaard dat alleen maar spreekuur en visites draait, waardoor ik meer tijd heb voor de mensen indien zij dat nodig hebben.
Voor ieder wat wils
De huisartsen hier in de regio gaan allemaal erg collegiaal met elkaar om. Er is veel onderling contact, op bestuurlijk niveau is er veel activiteit en er zijn leuke nascholingen die Frieslandbreed georganiseerd worden. Ook de samenwerking met waarnemers is erg prettig. Het ‘wij-zij’-gevoel dat je in de Randstad wel eens ervaart, speelt hier helemaal niet. Het is veel meer samen.
Ik denk dat het voor pas afgestudeerde huisartsen goed is om eerst een jaar of drie, vier waar te nemen. Op die manier krijg je een goed beeld van verschillende praktijken en praktijkvormen, en kun je een weloverwogen beslissing nemen over het soort praktijk dat je zelf zou willen hebben. Je kunt hier in Friesland alle kanten op: alle vormen en varianten van prakijken zijn hier te krijgen. Je kunt hier werken in een solopraktijk op het platteland, of als apotheekhoudend huisarts. Als stadsproblematiek je meer aanspreekt dan is dat in Friesland ook te vinden. Voor ieder wat wils.
Uiteindelijk is een eigen praktijk wel het leukst. Als waarnemer mis je toch bepaalde dingen. Je bouwt niet of nauwelijks een relatie op met je patiënten. En dat vind ik nou juist de meerwaarde van het huisartsenberoep: dat je de familiedokter bent, dat je een vertrouwd persoon bent waar mensen hun vraag durven te stellen of waar ze komen voor raad. Dat levert ook echt een ander soort waardering op van je patiënten, en dat vind ik heel waardevol. Het geeft mij in ieder geval veel meer voldoening.”
